همانطور که می دانید بحث خانم نیلوفر اردلان فوتبالیست تیم ملی بانوان ایران که با مخالفت همسرش از شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا در مالزی محروم شده است بحث داغ این روز هاست. ظاهرا همسر ایشان با عدم تمایل به تمدید پاسپورت خانم اردلان مانع از حضور او در این مسابقات شده است. خانم اردلان سابقه طولانی در فوتبال زنان دارد و کاپیتان تیم ملی است. همسر ایشان دلیل مخالفتش را این گونه عنوان کرده است که نمی خواهد پسرشان برای روز اول مدرسه کنار مادرش نباشد. من نه منتقد دلیل ایشان هستم و نه منتقد این که چرا ایشان از حق قانونی خود استفاده کرده است. موضوع در این جا درستی یا غلط بودن استدلال همسر ایشان نیست.
من نمی فهمم چرا قانون گذار چنین حقی را برای ایشان قائل شده است؟ چه منطقی حکم می کند که زن نمی تواند در مورد خروجش از کشور، خودش مستقلا تصمیم گیری و عمل کند و باید از همسر یا پدرش اجازه بگیرد؟ بسیاری در این روزها از داستان ها و مشکلاتی که این روش به همراه دارد سخن گفته اند.
من این را نمونه ای از تبعیض نسبت به زنان می دانم. شاید این مسئله مشکل بخش محدودی
